نیازی مبهم به چیزی داشت که حسش می‌کرد؛
اما نمی‌دانست آن چیست. مثل وقتی که به سیاهی لابلای ستارگان خیره می‌شویم و می‌دانیم در آن فضا ستاره‌ای است که دیده نمی‌شود. تمام وجودش در تمنای ستاره‌ای ناپیدا بود. ستاره‌ای که فقط برای او بود.

بگذر تابستان بگذر
حال من با تو خوب نمی شود
پاییز حال مرا خوب میشناسد
- محمود دولت آبادي

شیرینی زندگانی بیش از یک بار به کام آدم نمی نشیند;
اما تلخی هایش هر بار تازه اند،
هر بار تازه تر…
محمود دولت آبادي

ولی نهایت دلتنگی اونجاست که شادمهر میگه :
سهم من از بودن تو ، یه خاطره اس همین و بس!

شاید زندگی آن جشنی نباشد که تو آرزویش را داشتی، اما حالا که به آن دعوت شده ای، تا میتوانی زیبا برقص.
چارلی چاپلین

وضعیت دلگو اینجور شده که
به گفته ما یزدی ها
"دل خَشِ اوروزا "

من که از بازترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت کردم
حرفی از جنس زمان نشنیدم
هیچ چشمی
عاشقانه به زمین خیره نبود
کسی از دیدن یک باغچه مجذوب نشد.

سهراب_سپهری

ظرفها رو شست،
چراغ آشپزخانه را خاموش کرد.
همه چیز مرتب بود جز افکارش...
فکرها!
فکرها مجال زندگی کردن را به او نمی دادند.

با توام کهنه‌رفیق یاد ایام قشنگی که گذشت
، آرزویم همه سرسبزی توست
تن تو سالم و روحت شاداب آنچه شایسته توست، خواهانم
دل یک دانه تو سبز و بهاری، روزگارت خوش باد
میلادت‌ ای دوست مبارک