اکسیژن رو نمیدونم ولی یکی از عناصر مهم واسه ادامه دادنِ زندگی گوشیه 😜😎

من توی بحث و دعوا خیلی از تو عصبی تر و پر تر بودم، خیلیم زبونم از تو تیز تر بود، و بیش از اندازه حرف داشتم که می‌تونستم بزنم، ولی بازم حرفیو نزدم که حس می‌کردم دلتو می‌شکنه.

داداشم تعریف کرد: وقتی دخترم ۳ سالش بود، گفتم بیا با هم مچ بندازیم، گفت الان چکار کنم؟ گفتم باید سعی کنی دست بابا رو بخوابونی، اونم دستمو ناز کرد و گفت: لالا، لالایی، دست بابا بخواااابه...🥹 الان فهمیدید چرا فرزند دختر اینقدر عزیزه؟

دوتا انرژی زا گرفتیم رفیقم حساب کرد الان سه روزه هی زنگ میزنه میگه انرژیت چطوره؟ بی حوصله که نیستی؟😐

سلام محبوبِ من؛ زندگی همین است. شب گریه می‌کنیم و صبح می‌خندیم و هیچکس هم این را به روی دیگری نمی‌آورد!

آموزش پختن زن: . -زن را در دیگی از محبت و توجه قرار بده (شعله را کم کن) . - روی آن عشق و مهربانی میریزین (مواظب باشین غرق نشود!) . - با کمی لبخند طعم دارش کنین (کم باشه تا فکر نکنه خل شدین..!) . - مواد را با قاشقی از اعصاب فولادین آرام هم بزنین (باید تحمل کنین تا قوام بده!!) . - با دری از اعتماد آنرا محکم کنین (تا جا بیوفتد) . - افزودن 5 ادویه را فراموش نکنین: (آسه بروآسه بیا. کارت بانکی پرباشه. شاخه گل یادت نره. بازار ببرش. بد فامیلشو نگو!) . در نهایت اگه دیدی درست نشد، محکم درشو ببند، شعله رو زیاد کن. بذار ته بگیره بسوزه...😜 راحت شی از دستش.... والاااااااا 😂😂 صبر و حوصله هم حدی داره 😂😂

دیروز رفتم تو گوگل تایپ کردم "زن چه میخواهد؟" بعد از ۲۰ دقیقه پاسخ داد “ما همچنان در حال جمع آوری اطلاعات هستیم"😂😂

"من گاهی او را خنداندم، می‌خواهم بگویم که زندگی‌ام بیهوده هم نبوده است"

تمام هنرِ زندگی در این است که در من چه میگذرد، آن زمان که جهان در گذر است .....!

#حکایت ⚽️ یه همبازی داشتم دورانِ توپ پلاستیکی، توپ چهل تیکه داشت. وقتی می‌خواستیم فوتبال بازی کنیم می‌گفت به یه شرط توپ چهل تیکه‌ام رو میارم. به شرط اینکه من کاپیتان باشم. فوتبالش؟! نابود ... دور کمرش ده برابر قدش بود. ایشی‌زاکیِ محل بود ولی نه به اون بانمکی ... واسه بازی یار انتخاب می‌کرد. یار که چه عرض کنم، دوستاش رو انتخاب می‌کرد. تو پنج دقیقه انقدر گل می‌خوردن که توپش رو برمی‌داشت و با قهر می‌رفت خونه ... ما هم عشق توپ چهل تیکه ... کارمون به جایی رسیده بود که برای بازی کردن با توپ چهل تیکه گل نمی زدیم. دروازه‌ی خالی رو می‌زدیم تو در و دیوار، که صاحب توپ چهل تیکه قهر نکنه ... اون همبازیِ ما بعدِ یه مدت باورش شد که فوتبالش خوبه ... که ما نمی‌تونیم بهشون گل بزنیم. دیگه کم کم گل زدن یادمون رفت. بخاطر یه توپ چهل تیکه، ضعیف بودن رو انتخاب کردیم و رقیب رو قوی نشون دادیم. همین مثال رو تو تمام زندگیمون نگاه کنیم. چه جاهایی جلوی چه کسایی خودمون رو ضعیف نشون دادیم و توهمِ قوی بودن رو به دیگران دادیم. می‌خوام بگم با همون توپ پلاستیکی بازی کنید، ولی هیچ وقت جلوی کسی ضعف نشون ندید. چون توهم قوی بودن بهش دست میده. چون گل زدن رو، قوی بودن رو فراموش می‌کنید. 💯