شور دیدارت اگر شعله به دل ها بکشد
رود را از جگر کوه به دریا بکشد
گیسوان تو شبیه است به شب، اما نه
شب که اینقدر نباید به درازا بکشد
خودشناسی قدم اول عاشق شدن است
وای بر یوسف اگر ناز زلیخا بکشد
عقل، یکدل شده با عشق، فقط می ترسم
هم به حاشا بکشد هم به تماشا بکشد
یکی از ما دو نفر کشته به دست دگری است
باش تا کار من و عقل به فردا بکشد
زخمی کینه ی من! این تو و این سینه ی من
من خودم خواسته ام کار به اینجا بکشد
حال با پای خودت سر به بیابان بگذار
پیش از آنی که تو را عشق به صحرا بکشد

- فاضل نظری

سلام دوستان صبحتون بخیر . تندرست باشید

چالش زندگی اینه که واسه همه چیز سپاسگزار باشی ولی به هیچ چیز وابسته نباشی...

آرامش اگه عکس بود.

نیاز به حفظ فاصله و معاشرت اجتماعی به‌صورت هم‌زمان در ما وجود داره.
اما کی میتونه بین این دو نیاز تعادل برقرار کنه؟

امروز هم ظهر شد .. سلام . روزتون بخیرو با برکت

اینکه باید فراموشـت می کردم را،
فراموش کردم !
تو تکراری ترین حضور روزگار منی .
عجیب !
به بودن تو
از آن سوی فاصله ها
خو گرفته ام .

نیازی مبهم به چیزی داشت که حسش می‌کرد؛
اما نمی‌دانست آن چیست. مثل وقتی که به سیاهی لابلای ستارگان خیره می‌شویم و می‌دانیم در آن فضا ستاره‌ای است که دیده نمی‌شود. تمام وجودش در تمنای ستاره‌ای ناپیدا بود. ستاره‌ای که فقط برای او بود.

بگذر تابستان بگذر
حال من با تو خوب نمی شود
پاییز حال مرا خوب میشناسد
- محمود دولت آبادي

شیرینی زندگانی بیش از یک بار به کام آدم نمی نشیند;
اما تلخی هایش هر بار تازه اند،
هر بار تازه تر…
محمود دولت آبادي