اگر یکی را که دوستش داری از دست بدهی، بخشی از وجودت همراه با او از دست می‌رود. مانند خانه ای متروکه اسیر تنهایی ای تلخ می‌شوی؛ ناقص می‌مانی. خلأ محبوبِ از دست رفته را همچون رازی در درونت حفظ می‌کنی. چنان زخمی است که با گذشت زمان، هر قدر هم طولانی، باز تسکین نمی‌یابد. چنان زخمی است که حتی زمانی که خوب شود، باز خون چکان است. گمان می‌کنی دیگر هیچ گاه نخواهی خندید، سبک نخواهی شد. زندگی ات به کورمال کورمال رفتن در تاریکی شبیه می‌شود؛ بی آن که پیش رویت را ببینی، بی آن که جهت را بدانی، فقط زمان حال را نجات می‌دهی… شمع دلت خاموش شده، در شب ظلمات مانده ای. اما فقط در چنین وضعیتی، یعنی زمانی که هر دو چشم با هم در تاریکی بمانند، چشم سومی در وجود انسان باز می‌شود. چشمی که بسته نمی‌شود… و فقط آن هنگام است که می‌فهمی این درد ابدی نیست. پس از خزان موسمی دیگر، پس از گذر از این بیابان وادی ای دیگر در راه است؛ پس از این فراق نیز وصالی ابدی. . با چشم معنوی که نگاه کنی، شخصی را که تازه از دست داده ای، همه جا می‌بینی. در قطره ای که به دریا می‌افتد، در جزر و مد که با بدر حرکت می‌کند و در نسیمی که می‌وزد به او بر می‌خوری. در رملِ کشیده بر شن، در دانه بلوری که زیر آفتاب می‌درخشد، در تبسم کودک تازه متولد شده، در نبض مچ دستت او را می‌بینی. وقتی در همه جا و همه چیز می‌بینمش، چه طور می‌توانم بگویم شمس رفته؟ #ملت عشق_الیف شافاک

اگر همه ی دردهایم تو بودی، همیشه پیشت میماندم… ولی دردها بی شمارند. #آخرین انار دنیا_بختیار علی

"اگر سخن میانِ من و تو پایان یافت و راه های وصال قطع شدند و جدا و غریبه گشتیم؛ از نو با من آشنا شو."

دنیایی هست خارج از این جهان دنیایی که منزلگاهِ خوشه‌های پر احساسِ رها شده در باد است دنیایی هست امن، گرم، به زیبایی یک رویا

من ‌همیشه‌ بودم، حتی وقتی ‌دلخور بودم، حتی وقتی که حوصله‌شو نداشتم، حتی وقتی بریده بودم؛ من همیشه بودم! هیچوقت دلم نیومد پناه آدم بی پناه نباشم، دلم نیومد یهو ببُرم برم، من همیشه بودم واسه اونایی که الان نیستن.

ما ضعیف نبودیم، حریف ما کسی بود که دوسش داشتیم.

برای من دعا کرد، چون خیال می‌کرد من گناه رو نمی‌بینم، می‌خواست من هم زانو بزنم دعا کنم، چون آدم هایی که گناه به نظرشون فقط چند کلمه است، رستگاری هم به نظرشون فقط چند کلمه است. #گور به گور_ویلیام فالکنر

عطر تو شعر بلندی ست رها در همه سو کاش یک باد به کشفت برساند ما را مهدی فرجی

حتی اگر هرگز بار دیگر تو را نبینم احتیاج دارم بدانم جایی در این شهر کثیفِ ترسناک در گوشه‌ای از این جهنمِ سیاه تو هستی و مرا دوست داری. ارنستو ساباتو

شما نمی‌توانید فکرش را هم بکنید که وقتی شمار عمر آدم بالا می‌رود، آدم چه لیستی را علیه خودش نسبت می‌دهد. من که با وجود جوانی‌ام، از هم‌اکنون لیستم پر شده است. #کوری_ژوزه ساراماگو